Počeo je da pčelari sa košnicama tipa pološke, ali ih ubzo zamenjuje AŽ košnicama, koje zadržava do kraja bavljenja pčelarstvom. Nakon 10 godina bavljenja pčelarstvom, kao pešak, 1976. godine kupuje kamionsku prikolicu na koju postavlja košnice, što mu omogućuje intenzivniji obilazak i veći broj pčelarskih paša, tako da je koristio do 3 bagremove paše. Pčelario je u Bačkoj Palanci, Subotici i Fruškoj Gori, zatim se selio na Cer, Batočinu i Zagubine, Kostajnicu, Dvor na Uni (Banija, Hrvatska). Na pčelinju pašu vresak na Glamočkoj visoravni (BiH) odlazi jednom ,,ali to je bilo za pmaćenje“.
Osamdesetih godina pčelarski posao iz hobija postaje porodičan posao. Pridružuju mu se sin i zet, koji prave zasebne autobuse sa košnicama, tako da su imali i do 160 proizvodnih košnica.
U Društvo pčelara, pristupnicom se učlanio 19. februara 1973. godine, kada ke imao 40 košnica pčela. Na Osnivačkoj skupštini je izabran u Upravni odbor Društva, i od tada je aktivno učestvovao u radu Društva, a uz to pomagao je mladim pčelarima u radu na pčelinjacima, obučavajući ih da koriste savremene metode pčelarenja.
Od Društva je dobio više priznanja, među kojima su najznačajnija – Zahvalnica 1983. godine za akciju ,,Tegla meda za izbeglice iz Republike Srpske Krajine“ i Zahvalnica 2001. godine za organizaciju Festivala meda u Novom Sadu.
KOKOTOVIĆ ILIJA
(1917 – 2006)
Kokotović Ilija je rođen 1917. godine u Lici (Hrvatska). Kao dete sa porodicom je došao u Zrenjanin. Radio je u MUP-u, a zbog posla preselio se u Novi Sad 1949. godine. Bavio se aktivno streljaštvom, bio je funkcioner SOFK-e, a jedno vreme je bio predsednik Streljačkog saveza Vojvodine. U MUP-u 1966. godine, ostvaruje punu penziju i počinje da se bavi pčelarstvom, najpre kao hobijem, da bi to preraslo u vrlo ozbiljan i unosan posao.
Jedna dve izdvojene rečenice od predsednika udruženja.
Meni
Propisi
- Propisi vezani za pčelarstvo
- Akta društva