Nakon boravka u logoru Barc u Mađarskoj, porodica je izbegla u Veliko Gradište, gde Simo pristupa NOB. Posle završetka rata ostaje u vojnoj službi kao oficir JNA sve do 1963. god. kada se penzioniše i trajno nastanjuje u Novom Sadu. Nakon penzionisanja iste te godine, pocinje da pčelari.
Sredinom 60-tih godina imenovan je ispred Pčelarske Zadruge Novog Sada zajedno sa Ljubišom Imbronovićem i Stankom Panijanom u komisiju za nabavku LR košnica i tada boravi u Sloveniji nekoliko dana radi priprema za prevoz košnica u N. Sad. U to vreme je inače rasformirana pčelarska zadruga u Sloveniji i vršena prodaja košnica.
Tom prilikom su organizovali prevoz više hiljada LR košnica u N. Sad, što je predstavljalo veliki podsticaj za razvoj pčelarstva jer su košnice davane na kredit.
Tokom dugogodišnjeg pčelarenja zajedno sa suprugom Koviljkom obilazi mnoge predele po Srbiji i širom Vojvodine.
Tokom 42 godine bavljenja pčelarstvom zapčelario je mnoge pčelare, kojima je nesebicno pružao pomoć kako savetima tako i praktično, te danas ovi pčelari imaju oko 1200 košnica.
Dugi niz godina je imao člansku kartu broj 1. udruženja pčelara.
Za svoje angažovanje u oblasti pčelarstva primio je više zahvalnica, diploma i povelja od strane udruženja pčelara ,, Jovan Živanović'' i SPOV-a, a 1996. god. proglašen je počasnim članom Društva pčelara ,,Jovan Živanović''.
LEČIĆ Mihajla SIMO
(1921 – 2005)
Rođen je 1921. god. u Trebinju, a 1923. god. kolonizacijom solunskih dobrovoljaca i njihovih porodica sa roditeljima se nastanjuje u selu Mišićevu kraj Subotice. U Subotici završava Srednju školu i potom se zapošljava u poreskoj upravi gde radi do početka II. Svetskog rata.
Jedna dve izdvojene rečenice od predsednika udruženja.
Meni
Propisi
- Propisi vezani za pčelarstvo
- Akta društva